Reflux – Baby Yara
[fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”][fusion_text] [/fusion_text][/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container][fusion_builder_container background_color=”” background_image=”” background_parallax=”none” parallax_speed=”0.3″ enable_mobile=”no” background_repeat=”no-repeat” background_position=”left top” video_url=”” video_aspect_ratio=”16:9″ video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_preview_image=”” overlay_color=”” overlay_opacity=”0.5″ video_mute=”yes” video_loop=”yes” fade=”no” border_size=”0px” border_color=”” border_style=”solid” padding_top=”20px” padding_bottom=”20px” padding_left=”0px” padding_right=”0px” hundred_percent=”no” equal_height_columns=”no” hide_on_mobile=”no” menu_anchor=”” class=”” id=””][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”][fusion_text]Het verhaal van baby Yara
Yara is 15 maanden oud. Ze heeft vanaf haar geboorte last van reflux. Toen ze met 6 maanden van de borstvoeding overging naar flesvoeding werden haar klachten erger. Yara’s moeder begon het ‘zat’ te worden om continu met een doek achter haar dochter aan te lopen. Toen Yara’s gewicht naar verhouding ook nog begon af te nemen, vond een doorverwijzing plaats naar een kinderarts. Die schreef Yara maagzuurremmers en speciale voeding voor. Dat hielp erg goed.
Daarnaast is Yara ook nog door een collega osteopaat behandeld die een sterk verhoogde druk in haar middenrif constateerde. Hij heeft haar 2 x behandeld en daarna had ze bijna geen last van reflux meer. In die zin is het dus een positief resultaat met deze behandelingen.
Sinds vijf weken wil Yara echter bijna niets meer drinken. Van de ene op de andere dag wil ze ’s ochtends geen pap meer. Ze weigert flessen met een speen en ze weigert ook om appelsap, roosvicee, water of iets anders te drinken. Na een week zoeken ontdekken haar ouders dat ze alleen maar sojadrink met bosvruchtensmaak wil drinken uit … een groene fles met een rietje.
Ze drinkt ’s ochtends 350 a 400 cc. De rest van de dag weigert ze te drinken. De kinderarts vindt dit te weinig en de ouders natuurlijk ook, maar wat ze ook proberen, ze krijgen niets in Yara naar binnen. Belonen, in de vorm van klappen, juichen etc. helpt niet. Ook dezelfde fles aanbieden die haar 3,5 jaar oude zus krijgt, helpt niet. Als je haar op schoot hebt en je biedt een fles aan slaat ze deze weg, trapt van zich af en gooit zichzelf naar alle kanten. Opmerkelijk is dat ze thuis alles zelf wil doen: zelf eten en zelf drinken.
Op het kinderdagverblijf (2 dagen in de week) drinkt ze normaal, maar Yara laat zich compleet voeren en doet net of ze volkomen afhankelijk is als een baby. In de sociale omgeving van het kinderdagverblijf (KDV) drinkt en eet ze gewoon met de anderen mee. Resultaat: zeker 700 cc aan vocht per dag binnen. Haar groei en gewicht zijn overigens goed op dit moment.
De kinderarts vindt het een rare situatie: thuis dwars, niet willen drinken en op het KDV wel willen drinken. Hij denkt dat Yara door het vele spugen zichzelf verkeerd geprogrammeerd heeft “drinken is spugen” en dat ze daardoor thuis niet genoeg wil drinken. Hij opperde om eens bij een psycholoog te rade te gaan. De ouders weten niet of dat zin heeft bij een 15 maanden oude baby en vragen zich af of cranio-sacraal therapie iets voor haar is. Ze wenden zich tot mij voor een consult craniosacraal therapie.
Yara’s moeder begrijpt haar oudste dochter Isanthe wél, maar ze heeft het idee dat Yara zich thuis afsluit en in een soort ‘eitje’, een soort coconnetje zit. Ze begrijpt Yara’s gedrag niet zo. Op de creche is Yara lief en aanhankelijk. Maar als moeder haar komt ophalen doet ze soms erg agressief: ze krabt, bijt en slaat naar haar moeder. Als ik de eerste keer probeer om met Yara contact te maken, dan lukt dat maar moeizaam en Yara lijkt wat angstig. Als ik spelenderwijs haar lichaam mag aanraken dan volgt een wat apathische reactie als ik haar linker schouder aanraak. Ze voelt strak aan rond haar romp.
Terwijl ik enerzijds met Yara bezig ben praat ik anderzijds met haar moeder om helder te krijgen wat er mogelijk zou kunnen spelen. Ik leg uit dat moeder en kind vanaf de geboorte één zijn. Dat het waarschijnlijk is, dat Yara voelt wat moeder voelt, maar dat Yara daar geen woorden aan kan geven. Mogelijk zou er iets van stress kunnen spelen. Ik vraag hoe het vanaf de geboorte met Yara ging. Yara’s geboorte verliep echter probleemloos.
Ik ben niet overtuigd en ik geloof toch dat er mogelijk iets anders ‘speelt’. Daarom kijk ik naar moeders non-verbale signalen zoals ademhaling en de houding van haar lichaam. Daaruit leid ik af dat er toch iets van ‘spanning’ moet spelen. Ik vraag rustig door en dan blijkt dat moeder vijf dagen per week bezig is met gedachtes en verdriet vanwege het overlijden van het zoontje van een collega sinds die – op 3 jarige leeftijd – overleden is. Dat ongeluk gebeurde al voor de geboorte van Yara. En vanaf de geboorte van Yara is ze eigenlijk ook al bang dat Yara zou komen te overlijden. Tijdens het bespreken hiervan komt er verdriet bij moeder los en ontspant ze. Ook Yara blijkt na deze ‘behandeling’ veel meer ontspannen aan te voelen.
De keer daarop komt ook Yara’s vader mee. Zo te zien verloopt het contact tussen vader en dochter soepeler, dan tussen moeder en dochter. Doorpratend met Yara’s moeder blijkt dat moeder in Yara’s temperamentvolle gedrag gedrag, eigenlijk het gedrag van haar zusje herkent (ter verduidelijking: Yara’s tante dus). Moeders zus dramde vroeger altijd en ze kreeg altijd haar zin. Moeder had er destijds als kind voor gekozen om niet boos zijn als haar zus weer haar zin doordramde. Ze ziet nu in dat ze eigenlijk Yara niet als haar dochter ziet, maar dat ze eigenlijk haar zusje op Yara projecteert. Moeder is geraakt en tranen vloeien. Maar terwijl we hier over spreken trekt Yara ineens naar haar moeder toe. Het is nog wat onwennig, ze komt en toont nu afhankelijk gedrag, ze aait nu haar moeder en gaat dan weer haar eigen gang. Voor moeder is dat een nieuwe ervaring. Dat kent ze niet zo.
Wil je weten of ik iets voor jullie kan betekenen?
[formcraft id=’10’]
Op dit punt aangekomen besluit ik dat de ‘behandeling’ van Yara niet zinvol is en stel ik voor deze te beeïndigen. Voor een baby is het van groot belang dat deze zich geborgen en gezien voelt in moeders ogen. Dan kan ze zich volledig geven aan haar moeder, veilig hechten. Mogelijk is het gedrag van Yara het gevolg van een hechtingsprobleem. Ik stel Yara’s moeder voor om samen met mij een individueel traject aan te gaan. Ze aanvaard mijn voorstel. Omdat hechtingsstijlen van ouder op kind worden doorgegeven is het misschien interessant om je stijl te leren kennen: test je hechtingsstijl. Deze test is nu nog niet beschikbaar, maar komt binnenkort online.
[/fusion_text][/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container][fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible” margin_top=”” margin_bottom=”60px” background_color=”rgba(255,255,255,0)”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”][fusion_separator style_type=”single solid” sep_color=”” border_size=”” icon=”” icon_circle=”” icon_circle_color=”” width=”” alignment=”” class=”” id=””/][/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container][fusion_builder_container background_color=”” background_image=”” background_parallax=”none” parallax_speed=”0.3″ enable_mobile=”no” background_repeat=”no-repeat” background_position=”left top” video_url=”” video_aspect_ratio=”16:9″ video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_preview_image=”” overlay_color=”” overlay_opacity=”0.5″ video_mute=”yes” video_loop=”yes” fade=”no” border_size=”0px” border_color=”” border_style=”” padding_top=”20px” padding_bottom=”20px” padding_left=”0px” padding_right=”0px” hundred_percent=”no” equal_height_columns=”no” hide_on_mobile=”no” menu_anchor=”” class=”” id=””][fusion_builder_row][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container][fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”][fusion_text][/fusion_text][fusion_text] [/fusion_text] [/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]